เรียงความเรื่อง
พระคุณของแม่
แม่
เป็นคำที่สั้นแต่มีความหมายกว้างใหญ่ไพรศาล
หรือถ้าจะหาสิ่งใดมาเปรียบนั้นคงหาไม่ได้เลย บางคนบอกว่าแม่เปรียบดั่งมหาสมุทร
บ้างก็เปรียบดั่งอากาศกว้าง บ้างก็เปรียบดั่งพระธรณี เป็นที่อยู่อาศัยให้กับเรา ซึ่งคำเปรียบพรรณนาเหล่านี้มารวมกันก็ยังไม่เท่ากับพระคุณของแม่เลย
รักของแม่นั้นมอบให้ลูกไม่มีที่สิ้นสุด จะมีใครคอยป้อนข้าว คอยอาบน้ำ
คอยเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้กับเรา จะมีใครคอยปลอบใจเวลาเราท้อ คอยดูแลเวลาเราเจ็บ
คอยให้กำลังใจเมื่อเราประสบสำเร็จ คอยตักเตือนเวลาเราผิดพลาด เฝ้าดูแลเราอยู่ตลอดเวลา
คงจะไม่มีใครทำให้เราได้ขนาดนี้หรอกนอกจากแม่ ท่านยอมทุ่มเทเสียสละเวลาทุกอย่าง
ซึ่งไม่จำเป็นที่ท่านจะต้องทำเลย เพราะเริ่มแรก เราเป็นใครก็ไม่รู้
มาจากไหนก็ไม่ทราบ ตอนที่ท่านอุ้มท้องอยู่ หน้าเราก็ไม่เคยเห็น
เนื้อตัวก็ไม่เคยสัมผัส แต่ท่านก็ยังเฝ้าระวังดูแลไม่ให้ท้องของท่านได้รับอันตรายตลอดเวลา 9 เดือน จนถึงคลอด
ลูกแต่ละคนก็คลอดไม่เหมือนกันบางคนไม่กลับหัวทำให้แม่ต้องคลอดยาก ทั้งเจ็บและทรมาน
แต่เมื่อท่านได้เห็นหน้าลูกแค่นี้ความเจ็บปวดของท่านก็หาย
แล้วเมื่อเราเติบโตยังจะมาทำให้ท่านเสียใจอีกทำไม เรายังดีกว่าอีกหลายคนที่เกิดมาแล้วไม่ได้เจอหน้าแม่
ไม่ได้รับความอบอุ่นจากแม่ เพราะท่านจากไปตอนเราลืมตาดูโลก ท่านทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้เกิดมา
ยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เรามีทุกอย่างเหมือนคนอื่นเขา แม้ว่ามันจะทำให้แม่ลำบาก
หรือทุกยากมากเพียงใด ก็ไม่เคยบน แต่กลับดีใจและมีความสุขทุกครั้ง
เวลาที่เห็นลูกมีความสุข
ในยามที่เห็นลูกเป็นทุกข์ แม่ย่อมทุกยิ่งกว่า